· 

It's all in the pain

Ik moet zeggen: ik stond niet te springen om weer een blog te schrijven. De laatste dagen heb ik vrij weinig zin om iets te ondernemen. Behalve de tuin katten vrijhouden lig ik het liefst te slapen. Vanochtend heb ik wel even met mijn favoriete bal gespeeld, maar na een paar keer was dat eigenlijk ook wel genoeg. Je hebt soms van die dagen en die dagen heb ik nu.

 

Sinds ik een kleine drol was heb ik zo nu en dan last gehad van mijn achterpoten. Ik weet niet precies waar, moeilijk aan te wijzen. Maar laten we maar zeggen zo rond mijn staart tot aan mijn enkels. Ja vrij breed gebied, maar kan het niet beter uitleggen. Later heb ik ook nog cold water tail gekregen: iets waarbij je tijdelijk je staart niet meer kan laten kwispelen omdat de spiertjes rondom mijn staart beschadigd raakten. Auw! Gelukkig gaat dat meestal snel weer weg, maar helaas krijg ik het zo nu en dan toch weer. Het gaat vaak ook goed hoor, met mijn hondenbillen. Maar soms heb je van die drukke weken en dan liggen pijntjes gewoon op de loer. Ik doe alles ook graag extra goed en als ik aan het werk ben dan lever ik geen halve zaken af. Daarin lijk ik wel een beetje op Sharon vrouw. Die draaft ook altijd zo door. Grappig om te zien want dan houdt ze mij echt een spiegel voor. Zo van: oei daar wil ik niet op lijken hoor. Tikje over de top. Maar omdat ik vaak alles geef loop ik ook snel een blessure op. Auw!  

 

Je kan je wel voorstellen dat ik dan niet echt in the mood ben om een lekker potje te gaan spelen. Ik hoop tenminste dat je je dit kan voorstellen, want dat vinden sommige best nog moeilijk te begrijpen. Sharon vrouw is wel eens verdrietig omdat sommige mensen mij een enge agressieve hond vinden. Maar op die momenten kan ik contact met viervoetergenoten niet altijd aan. Zeker niet wanneer ze jong en wild zijn. Dan probeer ik nog wel een beetje opvoedkundig duidelijk te maken dat ik er echt geen zin heb. Maar sommige vrouw en mans mensen zien vooral een grote zwarte snaterbek. Dan nemen ze het op voor het opdringerige viervoetertje die dan de volgende keer denkt dat hij weer zo mag doen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben echt meestal gek op spelen met soortgenoten. Natuurlijk moet ik ze even leren kennen, want ik ga niet zomaar met iedereen in zee. Maar wanneer ik weet dat je oké bent kunnen we lol trappen. Bij de hondentraining ben ik verantwoordelijk voor het begeleiden van de pups, om ze het een en ander bij te brengen over sociaal met elkaar omgaan. Dat is echt een serieuze taak hoor! Ik neem dat ook heel serieus. Maar soms heb ik dus pijn en dan laat Sharon vrouw mij lekker rusten. Het kan dan nog wel eens gebeuren dat we samen buiten aan de lijn lopen en er opeens iemand zijn hond naar mij toe laat gaan. Meestal op zo’n lange lijn die ook snel weer korter kan worden. Man dan schrik ik mij dood. Ja en weetje, ik ben toch opgegroeid in Rotterdam Zuid he. Eerst een grote bek en daarna pas praten. Normaal zou het mij niet kunnen deren maar als ik dan die pijn heb.. Ach ja mij maakt het niet zoveel uit hoor wat anderen van mij vinden. Ik heb genoeg leuke vrienden. Maar Sharon vrouw vindt dat dus soms wel eens lastig.

Wat de toekomst gaat brengen is dan ook onzeker. Misschien moet ik toch binnenkort maar eens naar de dierendokter om te kijken. Gewoon voor de zekerheid, zodat ik vol goede moed de toekomst in kan. Gelukkig doen we al veel om mij zo gezond mogelijk te houden. Ik krijg heerlijke massages en Sharon vrouw doet allemaal oefeningen met mij op maat. Ik probeer haar vaak wijs te maken dat kaas een helende werking heeft, maar daar trapt ze nog steeds niet echt in.

 

Veel gedragingen van honden komen door pijn. Soms is de pijn nog aanwezig en soms heeft pijn ervoor gezorgd dat het gedrag is gaan ontwikkelen. Wanneer er mogelijkheden zijn om de pijn weg te nemen, moet daar altijd naar gekeken worden. Soms kom je echter in de situatie waarin dit niet kan en je zelf goed moet gaan kijken wat voor de hond nog wel en niet te doen is. Daarin spelen niet alleen mee wat hij fysiek aankan maar ook hoe hij hier mentaal onder is. Wij zien aan Memphis wanneer hij rustigere dagen nodig heeft en geven hem dit dan ook. Dat doet hem goed. Na een drukkere dag een dag slapen is voor hem een waar feestje. Als dat betekent dat ons uitje naar het bos daarom niet door kan gaan, dan is dat prima. Door dat ritme gaat het overwegend erg goed met hem. Wij hebben zelf veel baat gehad bij het trainen met de Tellington methode. Aanvullend krijgt hij glucosamine, magnesium en CBD olie. Wat de precieze oorzaak is van zijn ongemakken weten wij niet, dat is nog niet duidelijk naar voren gekomen.

 

Meer lezen?

8 keer per jaar brengen wij een online E-magazine uit. Het eerste nummer is ter introductie kosteloos via onze site te lezen. Meer info via onderstaande knop.