Voor de meeste mensen die aan een eerste hond beginnen is het nemen van een pup de eerste stap. Op zoek naar wat bij hun of hun gezin past passeren veel type honden
de revue. Honden die aanspreken op basis van uiterlijk of om raskenmerken. Soms worden er tal van fokkers aangeschreven en soms wordt de pup na een dag googlen al opgehaald. De een bereid zich er
maanden op voor en de ander ziet wel waar het schip strand. Alle type eigenaren hebben wij al voorbij zien komen. In alle eerlijkheid, ze zijn niet allemaal even makkelijk te begeleiden. De
verwachtingen van frisse puppyeigenaren lopen vaak uiteen. Waar de één denkt met een paar lessen de opvoeding achter de rug te hebben, heeft de ander het hele trainingsplan voor zijn hondenleven
uitgestippeld. Het kan dan best tegenvallen wanneer de verwachtingen niet blijken te matchen.
Een pup in huis nemen is hoe dan ook een project. De meeste pups komen na 8 of 9 weken (eerder is in de meeste gevallen te vroeg). In de eerste fase dat de pup in
huis is, is het goed om het hondje rustig te laten wennen. Voor veel eigenaren is socialisatie een hot item en het idee dat de hond misschien iets te kort zou kunnen komen speelt bij veel
eigenaren. Er zijn nog wel eens wat pupjes die in twee weken tijd al de hele regio door geweest zijn. Voor sommige honden is dit geen probleem, voor sommigen is het reden om juist de wereld als
een stressfactor te zien. Er zijn dus nogal wat misverstanden over socialisatie die, in extreme vormen, verstrekkende gevolgen voor de hond kunnen hebben. Allereerst is het goed om te kijken naar
de basis van de hond: waar komt hij vandaan, wie waren zijn ouders?
Niet geheel zonder reden wordt er vanuit verschillende kanalen steeds meer gehamerd op aanschaf bij een erkende fokker. Maar het is natuurlijk een fabeltje dat een
erkende fokker altijd foutloos te werk gaat. In de basis is het vooral belangrijk om te weten wie de ouders zijn en hoe hun gedrag is naar de wereld. De zorg voor de moeder tijdens de dracht en
tijdens de periode dat zij de zorg heeft voor de pups is ook erg belangrijk. Hoe de moeder met haar pups omgaat kan wat zeggen over hoe de ontwikkeling is van de pups. Moeder hond aanwezig bij
het nest is erg belangrijk. Hoe is de moeder naar jou als bezoeker?
Nog steeds kijken sommige fokkers vooral naar het uiterlijk van de honden. Maar een mooie vader en moeder geven niet persé gedragsmatig stabiele honden. Na de geboorte ligt alle verantwoording voor de eerste levensfase van de hond bij de fokker. Tijdens deze primaire socialisatie periode kan de hond het beste worden blootgesteld aan alle situaties waar hij de rest van zijn leven mee te maken krijgt. Tot een week of 7 ervaren pups weinig remming door angst, waardoor het aanbieden van prikkels in deze periode makkelijk gaat. Goede ervaringen in die periode worden opgeslagen bij de pup. In die periode doet een fokker er ook verstandig aan om de pups met verschillende modellen hond in aanraking te brengen. Een kortsnuit of een hond met krulstaart kan voor sommige honden heel raar zijn wanneer ze er op latere leeftijd mee in aanraking komen. De primaire socalisatie fase is dé periode om dit te doen. Maar ook geluiden, voorwerpen, met de auto mee en de dierenarts zijn belangrijk. In de secundaire fase, vanaf dat de hond bij zijn nieuwe eigenaren is, dienen de zaken nog wel herhaald te worden. De hond is in die fase terughoudender en dus is het van belang dat de ervaringen neutraal tot positief zijn. Overmatig
aanbieden van prikkels kan dan snel zorgen voor een onprettige ervaring, vooral omdat de hersenen van de pup nog niet klaar zijn om veel te verwerken. Jonge honden
hebben veel slaap (tussen de 20 en 22 uur!) nodig om alles goed op te kunnen slaan. Net als wij verwerken zij alles in hun slaap en ze dit geven kan positief effect hebben op de manier waarop ze
later met stress kunnen omgaan. Pups die voldoende slaap krijgen zijn later overwegend stressbestendiger. Dit gezegd hebbende kun je misschien bedenken hoe intens het kan zijn om pups bij jonge
kinderen te laten opgroeien. Dit hoeft zeker niet onmogelijk te zijn, maar de verantwoording van de ouder ligt duidelijk bij het zorgen dat van beide partijen de grenzen niet overschreden wordt.
Het kan echt bijzonder nuttig zijn om eens goed naar het gedrag van de pup of hond te kijken. Is de hond wel zo gelukkig als je misschien op het eerste gezicht denkt te zien? Iedere (voormalige)
pupeigenaar kent het gekke puppy uurtje wel. De pups lijken dan alsof ze opgejaagd worden en vliegen als een gek in het rond. Dit kan nog wel eens bestempeld worden als spelgedrag, maar
overwegend is het een uiting van overprikkeling. De prikkels kunnen niet meer verwerkt worden en de pup weet even niks anders dan het op deze manier er uit te gooien. Daarbij zijn stresssignalen
heel belangrijk om in de gaten te houden. Het zien van stresssignalen bij een hond hoeft zeker niet direct reden tot paniek te zijn, maar het geeft wel info die je als eigenaar gezien moet
hebben. Worden de stresssignalen te veel dan moet de pup of hond uit de situatie gehaald worden.
Stresssignalen zijn bijvoorbeeld plotseling krabben zonder dat hij jeuk heeft, snel met zijn tong richting de neus gaan, hijgen terwijl het niet warm is, trillen terwijl het niet koud is enzovoort. Over stress bij honden zullen de volgende nummers meer verteld worden.
Met het opvoeden van een hond ben je zijn hele leven bezig. Niet de duur van een puppygroep, niet tot na de puberteit, zijn hele leven. Maar voor je erg ontmoedigd raakt: het wordt over het algemeen natuurlijk wel een stuk makkelijker! Een hond leert zijn hele leven en kan op alle leeftijden gedrag ontwikkelen. De snelste ontwikkelingen vinden echter wel plaats in de eerste jaren. Na de puppytijd komt de puberteit (vega
kroketten in zijn oren, niks meer horen). Een rustigere fase waar je even weer terug ziet wat je al dan niet in de puppy tijd bereikt hebt en voor veel honden
daarna nog een puber-achtige fase waarin je geduld wederom aardig op de proefgesteld kan worden. Dit verschilt natuurlijk per hond. Maar dat je de eerste jaren veel met je hond kan mee- én
doormaken staat overwegend wel vast. Het nemen en hebben van een pup kan overweldigend zijn en is dus geen beslissing die vluchtig gemaakt moet worden. Met enige regelmaat verkijken mensen zich
op het hebben van een pup/hond wat als gevolg heeft dat de asielen vol zitten. Want naast alle schattige, perfect gemaakte puppyfilmpjes op internet zit ook een hoop achter het behang geplak en
politieagentje spelen. Allemaal onderdeel van het opbouwen van een band, maar wel iets om in gedachten te nemen.
Herplaatser
Naast een pup kun je natuurlijk ook kiezen voor een herplaatser. Er zijn veel honden die wachten op een nieuw, fijn thuis. Dit kan een hond uit het asiel zijn, via
de herplaatssectie van een rasvereniging of via speciale groepen op social media en natuurlijk honden die geadopteerd kunnen worden uit het buitenland. Voor welke weg je ook gaat, een herplaatser
kan en komt vaak met een rugzakje. De wens kan groot zijn om er achter te komen wat het verleden van jouw hond zonder jou is geweest. Soms kan dit omdat er info bekend is. Maar soms weet je
het ook niet en kan het gissen bijven. Niet voor iedereen is dit makkelijk. Het opnemen van een herplaatser in jouw leven gaat altijd gepaard met een grote tijdsinvestering. Honden kunnen in de
overgangsfase van hun oude naar hun nieuwe leven veel emoties doormaken. De eerste maanden zijn zij bezig om te wennen aan hun nieuwe leven en de nieuwe mensen en prikkels. Hoewel dit proces voor
iedere hond anders is, is het toch van belang dat het voor jou als nieuwe begeleider geen probleem is om de hond in die periode ruimte te geven om zich te ontplooien. Sommige honden zijn door hun
verleden getraumatiseerd. Dit kan pittig zijn om te begeleiden. En soms is er gedrag dat niet goed meer bij te sturen is. Voor je de herplaatser in huis neemt is het heel goed om daar rekening
mee te houden. In het beste geval komt alles goed en past de hond met zijn karakter perfect bij jouw leven. Maar wat als dit niet zo is? Kun je de hond dan toch geven wat hij nodig heeft. Wij
adviseren altijd om eerst kennis te maken met de hond. Is er een klik? Eenmaal ontmoet ga je zonder de hond naar huis. Er een nachtje over slapen is niks mis mee. Dit is soms het moeilijkste wat
er is. Want misschien is de situatie rondom de hond wel zo moeilijk dat je hem het liefst meeneemt. Maar het is nog erger voor de hond wanneer jij er na een paar weken of maanden achterkomt dat
er echt geen klik is of dat je toch niet kan geven wat hij of zij nodig heeft. De keuze om een hond te herplaatsen kan altijd om welke reden dan ook gemaakt worden, maar het is natuurlijk heel
verdrietig voor alle partijen wanneer deze keuze eigenlijk vooraf voorkomen had kunnen worden.
Uit eigen ervaring kan ik schrijven dat het hebben van een herplaatser een zegen en een vloek is geweest. Inmiddels kan ik met hem lezen en schrijven. Maar dat was in het begin wel anders. De eerste twee weken heb ik alleen maar gehuild. Ik werd elke wandeling over de straat getrokken, begreep niks van hem en tot overmaat van ramp leek hij iedereen leuker te vinden dan mij. Hem terugbrengen is nooit een optie geweest, hoewel er wel een stem in mijn hoofd is geweest dat hij waarschijnlijk zonder mij beter af zou zijn. Het heeft mij een goed jaar gekost voor ik zo'n beetje begreep wie ik aan de andere kant van de lijn had. Door hem durf ik nu zo een nieuwe herplaatser aan. Ik weet hoe iets van 0 naar 10 kan gaan met doorzettingsvermogen, vertrouwen en water bij de wijn doen. Maar die kennis had ik vroeger niet en ik kan je zeggen: ik heb het moeilijk gehad.
Of je nu kiest voor een pup of een herplaatser: veel kan voorkomen worden door goede voorlichting en voorwerk. Wij mensen zijn emotionele wezens en keuzes maken doen we niet altijd met ons hoofd. Dat hoeft ook niet altijd, maar soms is het wel handig. Zeker wanneer er meerdere partijen bij gemoeid zijn. Steeds meer zijn er initiatieven van hondenprofessionals om voor de aanschaf met iemand te praten die kijkt wat er bij jou en jouw leven past. Dit is niet om te bemoeien met jouw leven, maar om te voorkomen dat er mismatches optreden met grote gevolgen. Maar ook wanneer je op eigen initiatief naar een hond gaat kijken is het gewoon heel belangrijk om de hond of de fokker te zien en te ontmoeten. Voelt het niet goed dan is het waarschijnijk ook niet goed. Door de jaren heen heb ik geleerd op dit gevoel af te gaan. Had ik dit niet gedaan dan had mijn huis waarschijnlijk vol honden gezeten die niet persé bij mij het beste af geweest zouden zijn. Er is niks mis met even een moeilijke tijd samen door maken en soms onzeker te zijn over jullie training samen. Maar in de basis moet er wel altijd het gevoel zijn dat je het samen aan kan.
meer lezen
8 keer per jaar brengen wij een online E-magazine uit. Het eerste nummer is ter introductie kosteloos via onze site te lezen. Meer info via onderstaande knop.